ΧΩΜΑ ΠΟΥ ΠΕΡΠΑΤΗΣΑ

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΥΛΙΚΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΤΡΑΓΩΔΙΑ, ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ Η ΔΙΕΘΝΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΑΓΝΟΕΙ ΓΙΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΠΟ 40 ΧΡΟΝΙΑ.

Σκηνές από την απόβαση των Τούρκων κ΄ την σχεδόν χωρίς αντίσταση παράδοση της Κερύνειας κ΄ μετά των υπολοίπων εδαφών μας , εξαιτίας της προδοσίας κ΄ του προδοτικού πραξικοπήματος.

Eικόνες από την εισβολή έτσι όπως την προβάλουν τα Τουρκικά μέσα ενημέρωσης.

Eικόνες από την περιφραγμένη πόλη της ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΥ.Την πόλη φάντασμα.

Aμμόχωστος , μέρες ευτυχίας.

KΥΠΡΟΣ- ΣΥΝΤΟΜΗ ΙΣΤΟΡΙΑ

ΚΥΠΡΟΣ- Γενικά Στοιχεία

ΕΤΣΙ ΟΠΩΣ ΔΙΑΒΑΣΑ ΚΑΙ ΕΖΗΣΑ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΑΠΟ ΤΟ 1960 ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ

       Γεννήθηκα  στην  Αμμόχωστο  το  1961  λίγο  μετά την  ίδρυση  της  νεοσύστατης  Κυπριακής  Δημοκρατίας  , την  εποχή  που  οι  Κύπριοι  προσπαθούσαν  να  οργανώσουν  το  κράτος  τους. Μια  Κυπριακή  Δημοκρατία , αποτέλεσμα  του  πόθου  των  Κυπρίων  για  αυτοδιάθεση . Από  τις  αρχές  του  αιώνα  οι  Κύπριοι  ζητούσαν  την  ενσωμάτωση στον  εθνικό  κορμό  και  ενώ  δόθηκαν  κάποιες  ευκαιρίες  για  να  γίνει  πραγματικότητα , οι  Ελληνικές  Κυβερνήσεις  το  αρνήθηκαν  ,  είτε  για  να  μην  χαλάσουν  τις  σχέσεις  τους  με  το  Ηνωμένο  Βασίλειο  , είτε  ως  ανέφικτο . Η Κύπρος  βρίσκεται  μακριά  έλεγαν  κάποιοι  πολιτικοί  της  εποχής  εκείνης . Έτσι  στις  διαπραγματεύσεις  Λονδίνου- Ζυρίχης , η Αγγλία-Ελλάδα-Τουρκία  υποχρεώνουν   τον  Αρχιεπίσκοπο  Μακάριο  να  δεχθεί  την  λύση  Ανεξαρτησίας  κάτι  που  δεν  ήθελε, αλλά  αναγκάστηκε  να  συμφωνήσει  μετά  από  πολλές  πιέσεις  του  Κωνσταντίνου  Καραμανλή  και  της  Αγγλίας .

  Έτσι  ξεκίνησε  η  Κυπριακή  Δημοκρατία  μέσα  από  πολλές  δυσκολίες. Κτίστηκε  ένα  συνεταιριστικό  κράτος  με  τους  Τουρκοκύπριους . Όμως , από  νωρίς  υπήρξαν  αρκετές  δυσλειτουργίες  με  την  δομή   του  κράτους , που  καμιά  πλευρά  ούτε  η  Ελληνοκυπριακή  αλλά  ούτε  η  Τουρκοκυπριακή  προσπάθησαν  να  γεφυρώσουν , με  αποτέλεσμα , οι  Τουρκοκύπριοι  να  αποχωρήσουν  από  το  κράτος. Στην  κυβέρνηση  παρέμειναν  μόνο  Ελληνοκύπριοι  μετά  την  απόρριψη  των  13  σημείων  του  Συντάγματος  που  ο  πρόεδρος  πρότεινε  να  τροποποιηθούν  αλλά  οι  Τουρκοκύπριοι  το  απόρριψαν . Ο  εθνικισμός   εισχώρησε  και  στις  δύο  πλευρές  γι΄αυτό  είχαμε  τα  γεγονότα  του  ΄63  με  την  ανταρσία  των  Τουρκοκυπρίων  σε  Λευκωσία  και  Πάφο  και  σε  άλλες  περιοχές . Παρόμοια  γεγονότα  υπήρξαν και  το  ΄67  με  τις  εκκαθαρίσεις  που  έγιναν  στην  Κοφίνου   και  τους  Αγίους  Θεοδώρους  από  τους  παρακρατικούς  του  εξτρεμιστή  και  τρομοκράτη  Ν. Σαμψών  και  τους  βομβαρδισμούς  των  Τούρκων  που  ακολούθησαν  των  γεγονότων  αυτών  στην  Τυλληρία  και  σε  άλλες  περιοχές  με  πολλούς  νεκρούς , τραυματίες  και καταστροφές . Έκτοτε  ξεκίνησαν  ατελέσφορες  συνομιλίες  για  να  βρεθεί  λύση  στο  πρόβλημα  αλλά  αυτό  δεν  κατέστη  εφικτό . Ο  εθνικισμός  που  ετροφοδοτείτο  από  Τουρκία  και  Ελλάδα  ( κυρίως  από  ανθρώπους  της  Χούντας ) χειροτέρευσε την  κατάσταση  και  τις  σχέσεις   των  δύο  κοινοτήτων  . Οι  Τουρκοκύπριοι  συγκεντρώνονταν  σε  θύλακες  όπου  εκεί  ζούσαν  στην  πλειοψηφία  τους  Τουρκοκύπριοι.                                                  

  Παρόλα   όμως αυτά  τα  άσχημα  γεγονότα  η  ζωή  συνεχιζόταν  κανονικά. Ο  Κυπριακός  λαός   ήταν  ένας  φιλοπρόοδος  λαός  και   για  το  λόγο          αυτό  έφτιαξε  με  πολύ  κόπο  και  εργασία  μια  ευημερούσα  πολιτεία  που  εν  καιρώ  ειρήνης  απολάμβανε  τις  χαρές  και  τες  λύπες  της  ζωής . Η  οικονομία  της  Κύπρου  αναπτυσσόταν          σταθερά  με  κινητήριες  δυνάμεις  τον  τουρισμό  και  την  αγροτική   δραστηριότητα.                                                                                                                                        Όμως η  κόντρα   δεξιών  και  αριστερών    δημιουργούσε  μια  έκρρυθμη  κατάσταση, που  επιδεινώθηκε  από  το  1971  με  την  άφιξη  του  πρώην  αρχηγου  της  ΕΟΚΑ   Γεωργίου  Γρίβα  Διγενή  και  την  ίδρυση  από  τον  ίδιο  και  συνεργάτες  του  της  εξτρεμιστικής  ακροδεξιάς  οργάνωσης  ΕΟΚΑ  Β΄  που  στρατολόγησε  κυρίως  πρώην  αγωνιστές  της  ΕΟΚΑ  ,  οι  οποίοι  σκώτοναν  και  προπηλάκιζαν  οπαδούς  του  νόμιμου  και  εκλεγμένου  προέδρου  της  Κυπριακής  Δημοκρατίας  και  στελεχών και  οπαδών  του  αριστερού  ΑΚΕΛ  καθώς  και  Τουρκοκυπρίους . Η  Ελληνική  Χούντα  και  η  ΣΙΑ  της  Αμερικής  έπαιξαν  αρνητικό  και  πρωτεύοντα  ρόλο  στην  υπόθεση  αυτή  καθοδηγώντας  και  στηρίζοντας  την  εξρεμιστική  αυτή  οργάνωση  παρέχοντας  της  χρήματα, όπλα  και  ανθρώπινο  δυναμικό. Ήταν  παρήγορο  το  γεγονός  ότι  η  αριστερά  και   οι   υποστηρικτές  της Δημοκρατίας  δεν  αντέδρασαν  με  την  ίδια  βάρβαρη  τακτική  αλλά  καλούσαν  το  λαό  σε  αυτοσυγκράτηση  και  για  το  λόγο  αυτό  αποφεύχθη  ο  εμφύλιος   πόλεμος .

      Δυστυχώς  όμως  η  εξτρεμιστική  οργάνωση  ΕΟΚΑ  Β΄  εφαρμόζοντας  τα  σχέδια  της  και  καπηλευόμενη  το  σύνθημα  ΕΝΩΣΙΣ  ΚΑΙ  ΜΟΝΟΝ  ΕΝΩΣΙΣ  ( με  ΕΛΛΑΔΑ ) ανέτρεψε   με   στρατιωτικό  πραξικόπημα  την  κυβέρνηση  Μακαρίου   και  αιματοκύλησε  την  Κύπρο  το  πρωί  της  15ης  Ιουλίου  1974 . Η  ΕΟΚΑ Β΄ και  Έλληνες  αξιωματικοί  της  Εθνικής  Φρουράς  συμμετείχαν   στο  πραξικόπημα  που  είχε  ως  αποτέλεσμα  την  εκτέλεση  εκατοντάδων  δημοκρατών  που  έτρεξαν  να  υπερασπιστούν  την  Κυπριακή  Δημοκρατία  και  τον  Αρχιεπίσκοπο  Μακάριο , ο  οποίος  κατόρθωσε  να  διαφύγει  αρχικά  στην  Πάφο  η  οποία  αντιστεκόταν  και  εκεί  αναφώνησε  από ελεύθερο  ραδιοσταθμό  το  ιστορικό   του  μήνυμα  προς  τον  Κυπριακό  λαό  με  τα λόγια  ' Κυπριακέ  λαέ, γνώριμη  είναι  η  φωνή  που  ακούς, είμαι  ο  Μακάρος  και  είμαι  ζωντανός ......  '  . Ακολούθησαν  πέντε  βασανιστικές  μέρες  για  την  Κύπρο  με  τους  πραξικοπηματίες   να  σκοτώνουν  και  να  φυλακίζουν  δημοκρατικούς  πολίτες.Με  το  άκουσμα  από  το  ραδιόφωνο  ότι  εκδηλώθηκε  πραξικόπημα  ο  πατέρας  και  ο  αδελφός  μου  έτρεξαν  στο  κεντρικό  αστυνομικό  τμήμα  μαζί  με  άλλους δημοκράρες  για  να  υπερασπιστούν  την Δημοκρατία  αλλά  μάταια  . Όπλα  δεν  υπήρχαν  και  έτσι  έφυγαν. Είδα  πραξικοπηματίες  να  γυρνάνε  τις  γειτονιές  με  στρατιωτικά  οχήματα  και  πολυβόλα  που  κουβαλούσαν , να  συλλαμβάνουν  δημοκράτες, να  τρομοκρατούν. Επιδεικνύοντας  την  ισχύ  τους,  προτάσσοντας  τα όπλα  που  έκλεψαν  από  αποθήκες  της  Εθνικής  Φρουράς. Εν  τω  μεταξύ  το  κράτος  διαλύθηκε  και  λεηλατήθηκε, με  πρόεδρο  τον  πραξικοπηματία  Νίκο  Σαμψών  ,  στενό   συνεργάτη  του  Γρίβα ( ο  οποίος  όμως  απεβίωσε  τον  Ιανουάριο  του  ΄74  και  δεν  πρόλαβε  να  συμμετάσχει  σ΄αυτά  που  έγιναν  από  το  πραξικόπημα  και  μετά , όμως  βαρύνεται  με  όλα  τα  προηγούμενα  γεγονότα  που  οδήγησαν  και  στις  επόμενες  εξελήξεις ).                                                

Δυστυχώς  μετά  από  όλα  αυτά  , στις  20  Ιουλίου  1974  , η  Τουρκία  που  καιροφυλακτούσε  , ( προφασιζόμενη  τα  δικαιώματα  της  ως  εγγυήτρια  δύναμη )  εισβάλει  στην  Κύπρο  πάνοπλη , με  ναυτικές  και  χερσαίες  δυνάμεις  που  αποβιβάζονται  στις  ακτές  της  Κερύνειας  καθώς  και  με  αεροπορικές  δυνάμεις , με  αλεξιπτωτιστές  που  βομβαρδίζουν  την  Κερύνεια , Λευκωσία  και  Αμμόχωστο .Οι  Τούρκοι  προελαύνουν  ,  με  ή  χωρίς  αντίσταση , λόγω  αποδιοργάνωσης  και  προδοσίας  της  Εθνικής  Φρουράς  και   της  ΕΛΔΥΚ  από  τους  Χουντικούς  αξιωματικούς  τους  ,  οι  οποίοι  είχαν  εξαφανιστεί  από  τα  πεδία  των  μαχών  (εξαφανίστηκαν  μαζί  με  τον  οπλισμό  που  κατείχαν  )  και  η  πολυπόθητη  Ελληνική  βοήθεια  δεν  ήρθε  ποτέ..... ! και  εκεί  που  προσπαθούσε  να  πάει  (χωρίς  επίσημη  διαταγή ) , δυστυχώς  έπαθε  πανωλεθρία  από  ίδια  πυρά  λόγω  ασυνεννοησίας  (κατάρριψη  ελληνικού  μεταγωγικού  στο  αεροδρόμιο  Λευκωσίας  και  το  θάνατο  δεκάδων  παλλικαριών, Ελλήνων  στρατιωτών). Θυμάμαι  , παιδί  που  με  το  άκουσμα  αεροπλάνων  βγαίναμε  από  τα  καταφύγια  για  να  χαιρετίσουμε  την  έλευση  των  Ελληνικών  μαχητικών  , αλλά  μάταια .....  ήταν  τα  Τουρκικά  που  ερχόντουσαν  να  μας  βομβαρδίσουν  και  έτσι  μπαίναμε  πάλιν  γρήγορα  στα  καταφύγια  μας . Τις  πρώτες  μέρες  κατελήφθη  η  Επαρχία  Κερύνειας  και  στη  συνέχεια  συμφωνήθηκε  κατάπαυση  πυρός . Οι  Τούρκοι   συχνά  παραβίαζαν  την  εκεχειρία  και  τα  στρατεύματα  τους  καταλάμβαναν  και  άλλα  εδάφη. Στο  μεταξύ  στην  Ελλάδα ,  η  Χούντα  κάτω  από  το  βάρος   της  προδοσίας , έφυγε  και  την  διακυβέρνηση   ανέλαβε  ο  Κωνσταντίνος  Καραμανλής  . Έτσι  η  Ελλάδα  μεταβαίνει  αναίμακτα  στην  Δημοκρατία  με  αντίτιμο  όμως  την  καταστροφή  της  Κύπρου . Στην  αιμοστάζουσα  Κύπρο  οι  πραξικοπηματίες  εγκαταλείπουν  την   κυβέρνηση  που  πήραν  με  την   βία  και  την  προεδρία  αναλαμβάνει  ο  Γλαύκος  Κληρίδης ( ήταν  πρόεδρος  της  Κυπριακής  Βουλής  στην  κυβέρνηση  Μακαρίου )  προσωρινά  μέχρι  την  επάνοδο  του  νόμιμου  προέδρου  , Αρχιεπισκόπου  Μακαρίου.

        Στο  μεταξύ , η  διεθνής  κοινότητα  και  τα  Ευρωπαϊκά  κράτη  κλείνουν  τα  μάτια  τους  μποστά  στην  εξελισσόμενη  τραγωδία  του  Κυπριακού  λαού. Η  προσφυγή  της  Κύπρου  στα  Ηνωμένα   Έθνη  και  η  προσφώνηση  του  Μακάριου   , παρόλα  τα  θετικά  ψηφίσματα  και  την  καταδίκη  της  της  Εισβολής ,  η    Τουρκία  συνέχισε  το  εγκλημά  της  και  με  δεύτερη  εισβολή στις  14  Αυγούστου  1974  ολοκλήρωσε  τα  σχεδιά  της  με  την  κατάληψη   του  37%  των Κυπριακών  εδαφών  , σκορπώντας  τον  θάνατο  και  την  καταστροφή  ,  βυθίζοντας  την  Κύπρο  στον  πόνο  , ντύνοντας  την  στα  μαύρα . Το πραξικόπημα  ήταν  η  αφορμή  , η  Τουρκία  σχεδίαζε  να  εισβάλει   από  χρόνια  , όμως  περίμενε  την  αφορμή  και  αυτήν  , της  την  έδωσαν  οι  ανεγκέφαλοι  πραξικοπηματίες   και  η  Χούντα  των  Αθηνών . Λίγες  μέρες  έφταναν  στον  πάνοπλο  Τουρκικό  στρατό  για  να  ολοκληρώσει  ό,τι  ποθούσε  από  χρόνια  να  κάνει  , δυστυχώς  δικοί  μας  άνθρωποι  Έλληνες  και  Κύπριοι  βοήθησαν  σ΄αυτό  διευκολύνοντας  την  Τουρκία  στα  σχέδια  της  .  

Με  την  ολοκλήρωση  της  εισβολής  και  την  κατάπαυση  του  πυρός  , η  Κύπρος  μετρούσε  μόνο  καταστροφές   . Το  37%  των  εδαφών  της  Κυπριακής  Δημοκρατίας  υπό  κατοχή  , 5.500  περίπου  χιλιάδες  πολίτες  νεκροί , 2.500  χιλιάδες  αιχμάλωτοι , εκατοντάδες  πολίτες  εγκλωβισμένοι  στα  κατεχόμενα , 1691  αγνοούμενοι, 200.000  πρόσφυγες  στην  ίδια  τους   την  πατρίδα. Ανυπολόγιστες  ζημιές  και   καταστροφές  στις υποδομές  της  χώρας . Για  μήνες  άνθρωποι  έψαχναν  τους  δικούς  τους   ανθρώπους, κάποιοι  δεν  γύρισαν  ποτέ , κάποιοι  δεν  συναντήθηκαν  ποτέ.... Η  Κύπρος  ολόκληρη  μαυροφορέθηκε , τα  δάκρυα  δεν  στέγνωσαν  από  τες  μάνες  που  αναζητούσαν  νεκρά  ή  ζωντανά  τα  παιδιά  τους  , που  έπεσαν  νεκρά  στον  πόλεμο  ή  αγνοούνταν .

Θυμάμαι  τις  πρώτες  μέρες  της  προσφυγιάς  να  είναι  φοβερά  δύσκολες  , ο  κόσμος  να  κοιμάται  κάτω  από  δένδρα  για  λίγη  προστασία μαζί και η δική μου οικογένεια με ή χωρίς σκεπάσματα. Να αναζητά λίγη τροφή και νερό για επιβίωση, ευτυχώς η πολιτική άμυνα σιγά σιγά άρχισε να λειτουργεί και το κράτος να οργανώνεται και έτσι η επιβίωσή μας σύντομα έγινε καλύτερη, όσο μπορούσε να γίνει μέσα σε κείνες τις τραγικές συνθήκες. Η μεταπολιτευτική Ελλάδα βοήθησε με όσες δυνάμεις είχε, και σ' αυτό της είμαστε ευγνώμονες. Θυμάμαι συχνά μας καλούσε η μέριμνα για να μας διανείμει τρόφιμα και ρούχα από τη βοήθεια της Ελλλάδας και χαρακτηριστικά  θυμάμαι σε ένα από τα ρούχα που επέλεξα βρήκα σημείωμα με τη διεύθυνση του αποστολέα με τον οποίο για πολλά χρόνια διατήρησα φιλικές σχέσεις δι' αλληλογραφίας.

Σήμερα, σαράντα χρόνια μετά την  τραγωδία, η κατοχή συνεχίζεται, πολλές προσπάθειες και συνομιλίες έγιναν, πολλά σχέδια προτάθηκαν για την επίλυση του προβλήματος, όμως είτε γιατί η Τουρκία έβαζε τα δικά της εμπόδια είτε από τα λάθη και τις παραλείψεις των δικών μας πολιτικών ,το κυπριακό πρόβλημα παραμένει άλυτο και βαλτωμένο. Ελπίζω και εύχομαι, σύντομα η αδιαλλαξία να παραμεριστεί για το καλό όλων των κατοίκων της Κύπρου, Ελληνοκυπρίων, Τουρκοκυπρίων, Μαρωνιτών και Αρμενίων. Η Κύπρος να ζήσει ελεύθερη, χωρίς προστάτες, ομόσπονδη, με κατοχυρωμένα όλα τα δικαιώματα όλων των νομίμων κατοίκων της. Η Αμμόχωστος, η Κερύνεια, η Μόρφου, το Ριζοκάρπασο και τα εκατοντάδες χωριά μας περιμένουν......... 

Η ΚΑΤΕΧΟΜΕΝΗ ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΣ- ΚΕΡΥΝΕΙΑ